element 112 1.0
Algemene voorbeelden
Het zwaarst bekende scheikundige element, met atoomgetal 112, wordt naar alle waarschijnlijkheid 'copernicum' genoemd, naar de beroemde Poolse astronoom Nicolaus Copernicus (1473-1543) [...]. Element 112 (met 112 protonen en 165 neutronen in de kern) werd in 1996 voor het eerst geproduceerd door een onderzoeksteam uit Darmstadt onder leiding van Sigurd Hofmann. Het heeft echter een zeer korte levensduur: in een fractie van een seconde vallen de extreem zware atoomkernen weer uiteen.
De International Union of Pure and Applied Chemistry (IUPAC) heeft het bestaan van element nummer 112 vandaag (woensdag) officieel bevestigd. De ontdekkers mogen nu komen met een voorstel voor een passende naam voor dit element, het zwaarste dat tot nu toe door de IUPAC is erkend. Tot nu toe heeft element 112 in het Periodiek Systeem de tijdelijke naam ununbium, wat potjeslatijn is voor 1-1-2-ium. Nummer 112, met een atoomgewicht van rond de 277, komt voor zover bekend niet in de natuur voor. De kern is dan ook zo instabiel dat hij binnen een fractie van een seconde uit elkaar valt.
Voor zover bekend is de eerste 112-kern op 9 februari 1996 geproduceerd in de deeltjesversneller van het GSI Helmholtzzentrum für Schwerionenforschung in het Duitse Darmstadt. Dat gebeurde door zink- en loodkernen met elkaar te laten versmelten: 30 + 82 = 112. In 2000 is het nog een keer gelukt, maar de IUPAC liet zich pas overtuigen toen ook bij het RIKEN in Japan een paar kernen werden gemaakt.
De atoomkernen van element 112 zijn zo instabiel dat ze na nog geen duizendste van een sekonde spontaan uit elkaar vallen. De nieuwe atoomsoort werd ontdekt in een gespecializeerd Duits laboratorium in Duitsland dat al zes elementen op zijn erelijst heeft staan [...]. Onderzoekers uit Duitsland, Rusland, Slovakije en Finland werkten er samen om element 112 aan te maken.